
Паметка стасункі ў бяздзейнасці (выдалю яе). Няма стасункаў. Затое ёсць даволі ўстойлівае пачуццё адкінутасці. Яно стварае вакол мяне сваеасаблівую мяжу недатыкальнасці і любая спроба яе перайсці аддаецца амаль фізічнай боллю ў душы. Быў час, калі самота гняла і пужала мяне больш за страх перад гэтай боллю. Таму я рабіла пэўныя крокі, каб пазбавіцца ад пачуцця адкінутасці. Сыходзячы з таго, што пачуцці пачуццямі, а ўчынкі павінны быць разумнымі...